Hoewel mijn dochter al jaren beweert 21 te zijn en mijn zoon juist een echt volwassen leven lijkt te willen gaan lijden, zijn het allebei nog net aan twintigers. De sneeuwvlokjesgeneratie dus. Die mensen geboren na 1985 die bazen haten, niet gecommandeerd maar geïnspireerd willen worden en ruimte willen hebben voor zelfontplooiing. De generatie die aan een stuk door duimpjes
De locatie is natuurlijk verschrikkelijk hip, ze blijven heus wel bij, die dames. Na maanden van appen eindelijk weer eens bij elkaar voor een koffietje en een broodje. Vier vrouwen waarvan de laatste verleden week ook zestig plus is geworden. Hun historie is bewogen en gaat terug naar de Brugklas van een Scholengemeenschap op de grens van kakkineus Heemstede. Geen
Hoe dan? Ik verkeer in een omgeving waar nogal wat vrouwen in werkzaam zijn. Laten we zeggen 95 procent. Die andere 5 procent is weliswaar man maar daar weer 3 procent van heeft uiterst damesachtige trekjes. In ieder geval zit hun foundation beter dan de door mij altijd in haast, want voor 6 uur in de ochtend of 6 uur
Eerste teken dat we nogal aan het aftakelen zijn was dat we de dag van aankomst in het tropische bejaardenoord besloten om in de kantine van het kampement te gaan eten. Het hakt er in, zo’n vlucht in het holst van de nacht. Vooral bij mij, wel gewend om bij nacht en ontij op Schiphol te moeten aantreden maar desalniettemin
Kent u die mop van de blinde in de trein die vraagt aan de conducteur waar station IJmuiden is en dat de conducteur zegt ‘dat ruikt u vanzelf aan de vislucht’? En dat dan de mevrouw tegenover hem op Sharon Stone- achtige wijze haar benen over elkaar slaat en dat de blinde man dus naar de uitgang van de
Hoe het was… Het is kerstochtend en de familie de Boer wordt langzaam wakker. Het was laat vannacht namelijk, zeker voor Bram, de 6-jarige jongste zoon. Ze zijn naar de Nachtmis in de dorpskerk geweest, niet omdat ze nu zo religieus zijn, de De Boertjes zijn ruimdenkend en niet te vangen in hokjes, maar om de sfeer en eenheid
Onder deze ruim op te vatten noemer ben ik tegenwoordig weer werkzaam op de meest dynamische plek van Nederland. Ik noem geen naam want ik ben daar in uniform dus ikzelf besta niet meer en mag mezelf in ieder geval niet meer als zodanig profileren. Er ging, zeker op mijn leeftijd waar een boodschappen briefje naar de buurtsuper en een
Hoewel de man der mannen al geruime tijd zo goed als exit is, had hij wel gelijk daar waar het de aantrekkelijkheid en het te plegen onderhoud van vrouwen betreft. Ik deel zijn basis wijsheden, verder komt zo’n man niet, dan ook graag nogmaals. Want zelfs in deze elementaire zaken schieten wij vrouwen regelmatig te kort. En ik kan het
Ik heb me deze zomer min of meer op het sociale vlak begeven. Betaalde vrijwilliger zoals een collega het noemde. Hoewel ik niet bekend sta als zijnde vreselijk handig of organisatorisch wonder moest ik me dat in no-time eigen maken. Plus dat ik, normaal solitair thuis tikkend, in een team werkte waarin alle geledingen van onze samenleving aan de orde
Toen mijn lief een paar weken geleden met de verrassing kwam dat we een weekje op vakantie zouden gaan naar een zonovergoten eiland sprong ik natuurlijk een gat in de lucht. Binnen no-time had ik mijn hele zomergarderobe bestaande uit blote jurkjes en ‘kan het nog wel of kan het niet meer’ bikini’s uit de kast getrokken en doorgepast. Mijn